Legalizacja zatrudnienia cudzoziemców


Jako szkoleniowiec i praktyk w prowadzeniu postępowań administracyjnych dotyczących legalizacji pobytu i zatrudnienia cudzoziemców w Polsce, chciałabym Państwu przybliżyć kilka zasad związanych z legalnym zatrudnieniem cudzoziemców. Jest to temat bardzo trudny, ale jednocześnie bardzo newralgiczny w codziennej działalności przedsiębiorców zatrudniających lub zamierzających zatrudnić cudzoziemca, gdyż naruszenie przepisów prawa w tym zakresie może skutkować pociągnięciem pracodawcy do odpowiedzialności karnej, administracyjnej, a także odszkodowawczej wobec samego cudzoziemca. Z kolei sam cudzoziemiec może zostać zobowiązany do opuszczenia terytorium RP, z zakazem powtórnego wjazdu przez określony czas.

Transgraniczne prawo pracy kieruję się podstawową zasadą lex loci laboris, to znaczy podejmowanie pracy odbywa się w trybie i na zasadach obowiązujących w państwie zatrudnienia, w państwie wykonywania pracy. Dlatego też, wobec cudzoziemców zatrudnionych w Polsce znajdą, co do zasady, zastosowanie przepisy polskiego prawa pracy.

Zasady dotyczące zatrudniania cudzoziemców w Polsce dotyczą każdej osoby nie posiadającej obywatelstwa polskiego:
- obywateli państw członkowskich UE;
- obywateli państw Europejskiego Obszaru Gospodarczego nienależących do UE (Norwegia, Islandia, Liechtenstein);
- obywateli spoza tych państw.
Przy czym obywatele państw członkowski UE, EOG i Szwajcarii nie muszą posiadać zezwolenia na pracę. Obywatele innych państw muszą posiadać zezwolenie na pracę.

Obywatele Rosji, Ukrainy, Armenii, Białorusi, Gruzji i Mołdawii mogą podejmować pracę na terytorium RP na podstawie oświadczenia o powierzeniu wykonywania pracy, ale tylko przez łączny okres 6 miesięcy, w ciągu 12 kolejnych miesięcy, niezależnie od liczby podmiotów powierzających temu cudzoziemcowi pracę.

Wykonywanie pracy na terenie RP wymaga zalegalizowania pobytu na terenie RP.

Nie ma obowiązku uzyskania odrębnego zezwolenia na pracę m.in. cudzoziemiec, który:
- posiada status uchodźcy;
- posiada zezwolenie na pobyt stały;
- posiada zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego UE;
- posiada zgodę na pobyt ze względów humanitarnych;
- posiada zgodę na pobyt tolerowany;
- posiada zezwolenie na pobyt czasowy udzielone w związku ze studiami, prowadzeniem badań naukowych, połączenia z rodziną, jako ofiara handlu ludźmi;
- posiadał zezwolenie na pobyt czasowy jako członek rodziny, i przebywa w RP na podstawie kolejnego zezwolenia nabytego po rozwodzie lub separacji, ze względu na ważny interes;
- posiada zezwolenie na pobyt czasowy ze względu na posiadanie zezwolenie na rezydenta długoterminowy UE  udzielone przez inne państwo członkowskie UE;
- posiada ważną Kartę Polaka.

Wyróżnia się 6 rodzajów zezwoleń na pracę:
Zezwolenie typu A – dotyczy cudzoziemca wykonującego pracę na terytorium RP na podstawie umowy z podmiotem, którego siedziba lub miejsce zamieszkania albo oddział, zakład lub inna forma zorganizowanej działalności znajduje się na terytorium RP;

Zezwolenie typu B - w związku z pełnieniem funkcji w zarządzie osoby prawnej wpisanej do rejestru przedsiębiorców lub będącej spółką kapitałową w organizacji albo w związku z prowadzeniem spraw spółki komandytowej lub komandytowo-akcyjnej jako komplementariusz, albo w związku z udzieleniem mu prokury przebywa na terytorium RP przez okres przekraczający łącznie 6 miesięcy w ciągu kolejnych 12 miesięcy;

Zezwolenie typu C -dotyczy cudzoziemca, który wykonuje pracę u pracodawcy zagranicznego i jest delegowany na terytorium RP na okres przekraczający 30 dni w roku kalendarzowym do oddziału lub zakładu podmiotu zagranicznego albo podmiotu powiązanego, w rozumieniu ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych z pracodawcą zagranicznym;

Zezwolenie typu D – dotyczy cudzoziemca, który wykonuje pracę u pracodawcy zagranicznego nieposiadającego oddziału, zakładu lub innej formy zorganizowanej działalności na terytorium RP i jest delegowany na terytorium RP w celu realizacji usługi o charakterze tymczasowym i okazjonalnym (usługa eksportowa);

Zezwolenie typu E - dotyczy cudzoziemca, który wykonuje pracę u pracodawcy zagranicznego i jest delegowany na terytorium RP na okres przekraczający 30 dni w ciągu kolejnych 6 miesięcy w innym celu niż wskazany powyżej.

Zezwolenie na pracę sezonową - jest wymagane, jeżeli cudzoziemiec wykonuje na terytorium RP pracę w zakresie działalności określonych w przepisach wykonawczych na podstawie umowy z podmiotem, którego siedziba lub miejsce zamieszkania albo oddział, zakład lub inna forma zorganizowanej działalności znajduje się na terytorium RP (praca sezonowa).

Zezwolenie na pracę wygasa z mocy prawa z dniem, w którym udzielono cudzoziemcowi zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej, zezwolenia na pobyt stały albo zezwolenia na pobyt czasowy i pracę w związku z wykonywaniem pracy u tego samego podmiotu powierzającego wykonywanie pracy cudzoziemcowi i na tym samym stanowisku.

Nielegalne wykonywanie pracy przez cudzoziemca to:
- wykonywanie pracy przez cudzoziemca, który nie przebywa legalnie na terenie RP, lub
- nie posiada zezwolenia na pracę, nie będąc zwolnionym na podstawie przepisów szczególnych z obowiązku posiadania zezwolenia na pracę, lub
- którego podstawa pobytu nie uprawnia do wykonywania pracy, lub
- który wykonuje pracę na innych warunkach lub na innym stanowisku niż określone w zezwoleniu na pracę.

Uprzejmie proszę mieć na uwadze, że powyższa publikacja nie jest poradą prawną, a każda sprawa winna zostać oceniona indywidualnie po przedstawieniu stanu faktycznego.

Katarzyna Ludwichowska
radca prawny
www.ludwichowska.pl



Komentarze

Popularne posty z tego bloga

6 sposobów wsparcia finansowego dla przedsiębiorców wprowadzonych Tarczą Antykryzysową

Centralny Rejestr Beneficjentów Rzeczywistych - pamiętajcie o 13 kwietnia 2020 r.